دعوت مبارک یمانی یک دعوت عقیدتی علمی است که بر قرآن کریم و سنت شریف محمد رسول خدا (ص) و اهل‌بیت پاکش تکیه دارد.

 هدف آن بیان عقیدۀ حَقّه نسبت به دین حنیف محمدی است، و علی‌الخصوص بیان صحیح جریان امام مهدی محمدبن الحسن العسکری (ع) است؛ همچنین قصد دارد با آماده‌سازی اَذهان مؤمنین و مسلمانان و همۀ اهل زمین برای پذیرفتن دعوت قائم آل‌محمد (ع)، که در قرآن کریم و سنت شریف اهل‌بیت و دیگر کتب آسمانی به آن بشارت داده شده است، برای قیام امام مهدی (ع) زمینه‌سازی نماید؛ و رهبری دعوت یمانیه برعهدۀ سید احمد الحسن وصی و فرستادۀ امام مهدی (ع) است.

 

مهم‌ترین آموزه‌های دعوت مبارک یمانی در جملات زیر خلاصه می‌شود:

 

اول:

تأکید بر حاکمیت خداوند متعال در زمین که تا قیام قیامت به دست اوصیای پیامبر گرامی اسلام، محمد (ص)، محقق می‌شود؛ همان امامان دوازده‌گانه (ع) که اولینشان علی‌بن ابی‌طالب (ع) و آخرینشان و خاتم ایشان امام مهدی (محمدبن الحسن العسکری) هستند، و نیز مهدیین دوازده‌گانه از نسل امام مهدی (ع)، که در وصیت مقدس شب وفات پیامبر (ص) از ایشان یاد و به ایشان تصریح شده است.

 

دوم:

بیان عقیدۀ امامت مهدیین دوازده‌گانه از نسل امام مهدی (ع) از طریق:

الف) آیات محكم قرآن كريم و تفسیر‌شده از سوی نبی خدا محمد (ص) و اهل‌بیتش یعنی ائمۀ اطهار (ع).

ب) روایات متواتری تصریح می‌کنند که امامت تا روز قیامت ادامه دارد و زمین هیچ‌گاه از امام خالی نمی‌شود. اگر در زمین دو نفر وجود داشته باشند، یکی از آن دو حجتِ خدا بر دیگری است؛ پس به‌ناچار بعد از امام مهدی (ع) نیز باید امامی وجود داشته باشد.

ج) روايات متواتری که تصریح دارد امامت تا قیامت، در نوادگان و نواده‌های نوادگان از نسل امام حسین (ع) است و از آنجا که امامت هم‌اکنون به امام مهدی (ع) رسیده است، پس باید استمرار آن، بعد از ایشان فقط و فقط در نسل ایشان باشد.

د) روايات متواتری که تصریح و اشاره دارد به اینکه امامی از اهل‌بیت (ع) نمی‌میرد تا این‌که امامِ از نسل خودش را ببیند، و این قانونی عمومی است برای همۀ معصومین (ع)، و امام مهدی (ع) نیز یکی از آن بزرگواران است؛ پس به‌ناچار ایشان باید وصی‌ای داشته باشند که امام و از نسل ایشان باشد، و کسی که ادعا می‌کند امام مهدی (ع) از این قاعده مستثناست، باید برای این ادعایش دلیلی قطعی‌الصدور و قطعی‌الدلاله بیاورد (یعنی به‌طور قطع از معصوم صادر شده و به‌طور حتم بر مُدَّعای او دلالت داشته باشد).

هـ) روايات متواتری که وجود مهدیین از نسل امام مهدی (ع) و امامت ایشان و حجت ‌بودن آنان بر امت بعد از پدرشان حجت‌بن الحسن (ع) را به‌صراحت بیان می‌کند. مهم‌ترینِ این روایات، وصیت شب وفات رسول خدا محمد (ص) است که خود پیامبر خدا آن را این‌گونه توصیف کردند: «نوشته‌ای است که امت را تا قیامت از گمراهی حفظ می‌کند.» همچنین روایات متواتر دیگری که به امامت مهدیین از نسل امام مهدی (ع) تصریح و اشاره دارد.

و) آرا و اقوال عالمان متقدم و متأخر و معاصر از شیعیان اهل‌بیت (ع) که قائل بودند و جایز می‌دانستند امامانی بعد از امام مهدی (ع) از نسل ایشان باشد، مانند شیخ صدوق (ره) و شیخ مفید (ره) و شیخ اِربَلی (ره) و سید مرتضی (ره) و شیخ طبرسی (ره) و شیخ علی نمازی شاهرودی (ره) و شهید سید محمد باقر صدر (ره) و شهید سید محمد محمد صادق صدر (ره) و دیگران.

همۀ این اقوال در انتشارات انصار امام مهدی (ع) تدوین و ثبت شده و در مؤسسات رسانه‌ای دعوت مبارک یمانی محفوظ است؛ همچنین مضامین همۀ نکته‌های ذکر‌شده در بخش [دوم]، در کتب اصول حدیثی معتبر مانند کتاب «کافی» شیخ کلینی و کتاب «من لایحضره الفقیه» و «کمال الدین و تمام النعمة» شیخ صدوق ثبت شده، و کتاب «تهذیب الاحکام» و «الغیبة» شیخ طوسی، و کتاب «الغیبة» شیخ نعمانی (رحمهم الله جمیعاً طیّب الله ثَراهم) و دیگر مصادر حدیثی معتبر و مشهور، محفوظ و ثبت شده است.

 

سوم:

زمینه‌ساز اصلی برای امام مهدی (ع) در عصر ظهور، همان سید احمد الحسن وصی و فرستادۀ امام مهدی (ع)، صاحب دعوت مبارک یمانی است، و این امر و شرح آن، در ده‌ها کتاب انصار امام مهدی (ع) اثبات شده که هرکس بخواهد می‌تواند مراجعه کند.

 

چهارم:

تمرکز دعوت مبارک یمانی بر دعوت به‌سوی حق با دلیل و برهان علمی اخلاقی است، تا از دستور خدای متعال اطاعت کرده باشیم که فرمود:

(ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ...) ([مردم را] با حکمت و موعظۀ نیکو به راه پروردگارت دعوت کن و با آنان با طریقی که نیکوتر است مناظره نما ...). (سورۀ نحل، آیۀ 125)

و احادیث شریفه نیز بر این امر تأکید دارد و به آن تشویق می‌کند، و روش غیر اخلاقی‌ای را که با فحاشی و دشنام و سرزنش و لعن و تمسخر باشد دور انداخته و از آن منع می‌کند؛ همچنین این دعوت مبارک بر التزام به اخلاق قرآن و اهل‌بیت (ع) متمرکز است، و این چیزی است که سید احمد الحسن به آن توصیه کرده و آن را برای پیروان و ایمان‌آورندگان به خویش، واجب می‌داند.

 

پنجم:

دعوت مبارک یمانی در برابر هرگونه نادیده‌گرفتن حرمتِ خون، ناموس و اموال مردم ایستادگی می‌کند، و در افشای چهرۀ نوادگان فکریِ تاتار و مغول ـ‌همان قاتلان و قصّابانی که از ریختن خون بی‌گناهان پرهیز ندارند‌ـ از زن و کودک و سالمند و ... فروگذار نمی‌کنند، و نیز بیزاری‌ جستن از ایشان و فرهنگ‌سازی در جامعه علیه این آدم‌کشُانی که نه دین دارند و نه وجدان، و به تمام معنا حتی از پایین‌ترین درجات انسانیت و بشردوستی به دورند، چه آن‌هایی که در عراق‌اند و چه آن‌هایی که در خارج عراق‌اند) پافشاری می‌کند؛ و این کاری است که سید احمد الحسن انجام داده و در رسانه‌های دعوت مبارک یمانی، آن را برای مردم بیان فرموده است.

 

ششم:

همچنین دعوت مبارک یمانی در جایگاه مخالفت و اِنکار نسبت به همۀ روش‌های فتنه‌انگیزی طایفه‌ای در مرکز اسلامی، و بین مسلمانان و حتی بین کسانی که از ادیان دیگر هستند می‌ایستد؛ همچنین، دعوت یمانی بر ضرورت وحدت کلمۀ تمام امت و همۀ مردم بر حق و هدایت، آن هم با نرمی و مدارا و گفت‌وگوهای اخلاقی هدفمند تأکید دارد، و روش لعن یا دشنام به نمادهای مذهبی را نادرست می‌داند، و فقط به بحث علمی اخلاقی دربارۀ تمام مواضع اختلاف بین مذاهب و ادیان می‌پردازد.

 

هفتم:

دعوت مبارک یمانی به دستور سید احمد الحسن سعی دارد فرهنگ دینی عقیدتی و اخلاقی صحیح را در جامعه از طریق وسایل ارتباط‌جمعی انتشار دهد و مردم را به علم و معرفت و محاسن اخلاق ترغیب نماید.

 

هشتم:

دعوت مبارک یمانی تلاش می‌کند ایتام و فقرا و مساکین را تا حد امکان سرپرستی کند، و جامعه را به عطوفت و انصاف نسبت به این طبقۀ محروم تشویق کند و هرآنچه موجب حفظ کرامت این قشر در جامعۀ انسانی و اسلامی است، برایشان فراهم سازد، و این چیزی است که سید احمد الحسن در بسیاری از موضع‌گیری‌های آشکار خود در ابزارهای رسانه‌ای دعوت مبارک یمانی بر آن تأکید داشته و به آن تشویق فرموده است.

 

نهم:

دعوت مبارک یمانی این مطالبه را دارد که با آن منصف باشند و حقش را که معرفی خودش و بیان فرهنگ و عقیده‌اش است از راه‌های مشروع ـ‌که حتی قانون اجرایی فعلی که در داخل و خارج عراق بر آن تکیه دارد آن را قرار داده است‌ـ بدهند؛ زیرا آزادی عقیده و تفکر، در شرع و در همۀ قوانین تضمین‌شده است. این از حقوق دعوت یمانی است که مساجد و حسینیه‌ها و مؤسسات علمی و مؤسسات رسانه‌ای و خیریه داشته باشد؛ همان ‌گونه که برای تمامی مذاهب اسلامی و غیر اسلامی ـ‌یعنی ادیان یا مذاهب فکری غیردینی‌ـ چنین حقی تضمین‌شده است.

دهم:

دعوت یمانی، در نجف اشرف یک دفتر رسمی دارد که نمایندۀ آن است، و این دعوت، مسئولیت هیچ کار یا حرفی که به آن نسبت داده شود ـ‌ولی از سوی مکتب رسمی سید احمد الحسن در نجف اشرف صادر نشده باشد‌ـ برعهده نمی‌گیرد؛ همچنین همۀ جزئیات و روش‌های دعوت یمانی در کتاب‌های سید احمد الحسن و بیانات ایشان منتشر شده و آشکار است، و هرچیزی که مخالف آن باشد، دعوت یمانی از آن برائت جسته و به آن ملتزم نیست، و بدین‌وسیله، کذب اتهامات و دروغ‌گویی‌ها و بهتان‌ها و هجمه‌های تبلیغاتی مغرضانه‌ای که برخی گروه‌های ضد دعوت مبارک یمانی بدون ذکر هیچ‌گونه دلیلی به کار می‌گیرند، روشن می‌گردد.

 

والحمد لله رب العالمين،

وصلى الله على محمد وآله الأئمة والمهديين وسلم تسليماً كثيراً

منبع: پست صفحه‌ی فیس بوک مکتب سید احمد الحسن در نجف اشرف