یمانی و رسالات آسمانی

قسمت 3

چکیده

در سومین بخش از سلسله‌مقالات «یمانی و رسالات آسمانی»، نویسنده به بررسی نام و صفات یمانی در متون مقدس ادیان ابراهیمی می‌پردازد. با استناد به آیات کتاب اشعیا، مشخص می‌شود که خداوند منجی را با نام «اسرائیل» می‌خواند که به گفتۀ امام صادق (ع)، به‌معنای «عبدالله» است. سپس با استفاده از احادیث اسلامی، به این نتیجه می‌رسد که منجی، همان مهدی اول یا سیزدهمین وصی پیامبر اسلام است که نام او «احمد، عبدالله و مهدی» است و بیعت با او در کنار کعبه انجام می‌شود. این شخصیت که در مکاشفۀ یوحنا با نماد «برّه» و صفاتی چون «صادق» و «امین» شناخته می‌شود، یکی از بیست‌وچهار جانشین پیامبر اسلام است که اطراف تخت‌نشین در رؤیای یوحنا قرار دارند. این مقاله بر پیوستگی شگفت‌انگیز میان متون اسلامی و مسیحی در اشاره به این منجی آسمانی تأکید دارد.

 

از دو قسمت پیشین مشخص شد که یمانی از بصره در عراق می‌آید و او دست راست خداوند، منجی و مسئول گرفتن بیعت است.

اینک این سؤال مطرح می‌شود که آیا می‌توان نام او را در متون مقدس ادیان ابراهیمی پیدا کرد؟ پاسخ مثبت است.

وقتی به کتاب اِشَعْیا، فصل ۴۹ رجوع کنیم، نکتۀ مهمی را دربارۀ منجی مشاهده می‌کنیم؛ در آیۀ ۳ می‌خوانیم:

(و مرا گفت: ای اسرائیل، تو بندۀ من هستی که از تو خویشتن را تمجید نموده‌ام!)

تا اینکه در آیۀ ۶ می‌خوانیم:

(پس می‌گوید: این چیز قلیلی است که بندۀ من بشوی تا اسباط یعقوب را برپا کنی و ناجیان اسرائیل را باز آوری. بلکه تو را نور امت‌ها خواهم گردانید و تا اقصای زمین نجات من خواهی بود).

و در آیۀ ۸ می‌خوانیم: 

(خداوند چنین می‌گوید: در زمان رضامندی تو را اجابت نمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم؛ و تو را حفظ نموده، عهد قوم خواهم ساخت [الی آخر]).

بنابراین خداوند منجی را «اسرائیل» خطاب کرد و امام صادق (ع) فرمودند:

«... "اسرائیل" به‌معنای "عبدالله" است؛ زیرا "إسرا" یعنی"عبد" و "ایل" یعنی الله عزوجل.» (علل‌الشرائع، شيخ صدوق، ج‌۱، ص۴۳)

بنابراین از کتاب اشعیا توانستیم سرنخی پیدا کنیم که اسم یمانی یا منجی «عبدالله» است و از طرفی پیش‌تر دانستیم که سنگی که داوود علیه‌السلام ذکر او را بیان کرده است، مسئول گرفتن بیعت است؛ آیا می‌دانید اسامی کسی که بیعت می‌گیرد، چیست؟

«از حذیفة بن یمان نقل شده است که گفت: از پیامبر خدا (ص) شنیدم که دربارۀ مهدی می‌فرمود: «با او بین رکن و مقام بیعت می‌شود. نامش احمد و عبدالله و مهدی است و این سه، نام‌های اوست.» (الغیبة الطوسی، ص۳۰۵)

اما این کدام مهدی است؟

در وصیت پیامبر اسلام دربارۀ مهدی اول می‌خوانیم:

«... سه نام دارد؛ نامی هم‌نام من و نام پدرم؛ و آن عبدالله است و احمد، و نام سومش مهدی است. او اولین مؤمنان است.) (الغیبة الطوسی: ص ۱۵۰ ح ۱۱۱، نسخۀ فارسی: ص ۳۰۰)

بنابراین او در بین بیست‌وچهار جانشین پیامبر اسلام، همان مهدی اول یا سیزدهمین وصی اوست. حال اگر به کتاب مکاشفۀ یوحنا رجوع کنیم می‌توانیم با کمی دقت متوجه شویم برّۀ ایستاده یا قائم که نجات‌دهندۀ جهان است، رمزی برای یکی از آن بیست‌وچهار پیری است که اطراف تخت‌نشین قرار دارند. (ر.ک. مکاشفه ۴: ۲-۴؛ ۵: ۱-۱۴؛ ۱۴: ۱).

همچنین هنگامی که به نسخه‌های عربی مسیحیان نظیر AVD رجوع می‌کنیم، می‌یابیم که سوار بر اسب سفید یا همان برّه یا نجات‌دهندۀ جهان با دو عبارت «صادق» و «امین» خطاب می‌شود. (ر.ک. نسخه‌های عربی مکاشفه ۱۹: ۱۱)

پیوند شگفت‌انگیز کتب مقدس ادیان ما را به این حقیقت راهنمایی می‌کنند که یمانی از بصره در عراق می‌آید و او منجی است و مسئول گرفتن بیعت است و نامش احمد، عبدالله و مهدی است و او قائم است و «صادق» و «امین» خوانده می‌شود و یکی از بیست‌وچهار جانشین پیامبر اسلام است؛ اما چرا طبق مکاشفه ۱۴: ۱ یاران او نام پدرش را بر پیشانی خود دارند؟

ادامه دارد ...

کلیدواژه‌ها

یمانی کتاب مقدس بصره مهدویت مکاشفه یوحنا بیعت وصیت پیامبر مهدی اول قائم بره منجی نجات‌دهنده عهد جدید سنگ زاویه ادیان ابراهیمی

امتیاز مقاله

0.00 از 5 (0 رأی)
امتیاز شما