یمانی و رسالات آسمانی
چکیده
در قسمت قبل مشخص شد متون مقدس ادیان الهی بر این حقیقت اشاره میکنند که منتقم خون حسین علیهالسلام و همان یمانی وعدهدادهشده، از بصره در کشور عراق میآید و او همان شخصیت منجی یا نجاتدهنده است. در این قسمت به امید خدا شاهد دیگری تقدیم میشود که گواهی دیگری بر این حقیقت است که یمانی از بصره در عراق میآید.
در مزمور ۱۱۸، آیات 15 تا 26 سخن داوود نبی را میخوانیم که فرمود:
(آواز ترنّم و نجات در خیمههای عادلان است. دست راست خداوند با شجاعت عمل میکند. دست راست خداوند متعال است. دست راست خداوند با شجاعت عمل میکند. نمیمیرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهای خداوند را ذکر خواهم نمود. خداوند مرا بهشدت تنبیه نموده، لیکن مرا به موت نسپرده است. دروازههای عدالت را برای من بگشایید! به آنها داخل شده، خداوند را حمد خواهم گفت. دروازه خداوند این است. عادلان بدان داخل خواهند شد. تو را حمد میگویم زیرا که مرا اجابت فرموده و نجات من شدهای. سنگی را که معماران رد کردند، همان سر زاویه شده است. این از جانب خداوند شده و در نظر ما عجیب است. این است روزی که خداوند ظاهر کرده است. در آن وجد و شادی خواهیم نمود. آه ای خداوند، نجات ببخش! آه ای خداوند، سعادت عطا فرما! متبارک باد او که به نام خداوند میآید. شما را از خانه خداوند برکت میدهیم).
این پیشگویی داوود علیهالسلام و سخنش درباره «دست راست خداوند» و «سنگی» که در «زاویه» قرار دارد و «نجات» و «خانۀ خداوند» و ... به چه معناست؟ در محضر علی علیهالسلام این قضیه روشن میشود.
تطابق سخن علی و داوود علیهمالسلام
علی (ع) پس از آنکه سخن عمر بن خطاب درباره حجرالأسود ـیعنی همان سنگ سیاهی که در زاویۀ خانۀ در مکه و دقیقاً در رکن عراقی قرار داردـ را شنید، فرمود:
«چه میگویی ای پسر خطّاب! همانا به خدا قسم، خداوند این سنگ را در روز قیامت زنده میکند در حالیکه یک زبان و دو لب دارد؛ پس شهادت میدهد برای کسی که به او میرسد. این سنگ بهمنزلۀ دست راست خداوند است که بهوسیلۀ آن خلق با خدا بیعت کنند.» بعد از این کلام، عمر گفت: خدا ما را در شهری نگه ندارد که در آن علی بن ابیطالب حضور ندارد.» (وسائلالشیعة، ۱۴۰۹، ج۱۳، ص۳۲۰-۳۲۱)
بنابراین سنگ زاویه در مزمور داوود (ع) حجرالاسود است که در رکن عراقی قرار دارد و دست راست خداوند و نجاتدهنده است و مردم از طریق او با خدا بیعت میکنند؛ اما چرا در رکن عراقی قرار دارد؟
بازگشتی به اشعیا، فصل 63
شاید کسی که از حقیقت آگاه نیست گمان کند میگوییم نجاتدهندهای که میآید در حقیقت خود سنگ زاویهای است که در کعبه قرار دارد؛ اما این سنگ که عمل نجات را انجام میدهد، رمزی است برای نجاتدهندهای که در اشعیا فصل ۶۳ آیۀ ۱ ذکرش آمده است که از بصره میآید:
(این کیست که از ادوم با لباس سرخ از بصره میآید؟ یعنی اینکه به لباس جلیل خود ملبّس است و در کثرت قوّت خویش میخرامد؟ من که به عدالت تکلّم میکنم و برای نجات، زورآور هستم).
در پایان
از متون آسمانی روشن میشود که این سنگ به همان نجاتدهندهای اشاره دارد که از «بصره» میآید و این سنگ خودش در «رکن عراقی» قرار دارد و تأکید دارد بر اینکه نجاتدهندهای که میآید از «عراق» میآید؛ بنابراین یمانی ـکه در قسمت قبل مشخص شد همان نجاتدهندهای است که از بصره میآیدـ از «عراق» و از «بصره» میآید؛ اما نام او چیست؟
اگر خدا بخواهد ادامه دارد...