شناخت خداوند فقط با شناخت حجت خدا
خداوند شهادت میدهد!
چکیده
با استناد به کلام سید احمدالحسن، این رؤیاها بهعنوان نص الهی همسو با وصیتهای پیشینیان معرفی میشوند و ابزاریاند که همگان با قلبی خالص میتوانند از آن بهرهمند شوند. همچنین از شواهد تاریخی و قرآنی مانند رؤیای یوسف (ع)، الهام به مادر موسی (ع) و وحی به حواریون، استفاده شده تا حجیت رؤیاها در شناخت حجت خدا اثبات گردد. این مقاله ادعا دارد که خداوند بهصورت مداوم، و بدون نیاز به شرایط ویژه، به بندگان حقجو برای شناخت خلیفۀ خود نصّ میدهد و همین روش، معبر معرفت حقیقی است.
در مقالات گذشته، راه شناخت حجج الهی و حقانیتشان، با استناد به آیات صریح قرآن و روایات آلمحمد (ع) بررسی شد و دانستیم که:
همه حجتهای الهی با سه شاخصه شناخته میشوند و این قانون و سنتی ثابت است که تا قیامت پابرجاست:
١. وصیت یا نص الهی از حجتهای سابق
٢. علم الهی
٣. دعوت به حاکمیت خدا
و برای هرکدام، توضیحاتی از قرآن کریم و روایات اهلبیت (ع) ارائه شد و با دلایل قرآنی و روایی اثبات کردیم که اولین شخصِ احتجاجکننده به نص تشخيصی، صاحب حق است و امکان ندارد مدعی دروغین با وصیتی که با لفظ بازدارنده از گمراهی یاد شده افراد را به انحراف بکشاند؛ زیرا خود خداوند وعده داده از نص تشخيصی حفاظت میکند. حال سؤالی که پيش میآید این است که:
آیا خداوند هم به حقانیت حجتش شهادت میدهد؟
چگونه خداوندی که مالک و حاکم آسمانها و زمین است از حقانیت حجتش دفاع میکند؟
خداوند در آیات بسیاری خود را بهعنوان شاهد معرفی میکند که تعدادی از آنها را میخوانیم:
(مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ مَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ وَ أَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً) (آنچه از نيكى به تو رسد، از سوى خداست و آنچه از بدى به تو رسد، از سوى خود توست؛ و تو را براى مردم به پيامبرى فرستاديم و گواهبودن خدا [بر پيامبرىِ تو] كافى است). [1]
(لَكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً) (ولى خدا به آنچه بر تو نازل كرده «گواهى مىدهد» كه آن را به علم و دانش خود نازل كرده، و فرشتگان هم گواهى مىدهند، گرچه گواهى خدا كافى است). [2]
از آیات واضح بالا میتوان نتیجه گرفت که خداوند، نص یا شهادت مستقیم به فرستادگانش دارد و در کنار نص مکتوب و تشخيصیِ خلفای پیشین در راه شناخت حجت، مسیری آسانتر و سریعتر وجود دارد. آن مسیر همان طلب خالصانۀ حق از خود خداوند قادر و حکیم است. جالب آنکه این مسیر برای همۀ بندگان باز است حتی کفاری که از رسول خدا (ص) طلب معجزه داشتند!
(وَ قَالُوا لَوْلا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الآیَاتُ عِنْدَ اللَّهِ ... قُلْ کَفَى بِاللَّهِ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ شَهِیداً یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضِ...) (و گفتند چرا معجزاتی از پروردگارش بر او نازل نمیشود؟ بگو معجزات فقط نزد خدا هستند... بگو اینکه خدا بین من و شما شهادت میدهد کفایت میکند؛ او آنچه را در آسمانها و زمین است میداند...). [3]
حال چگونه میتوان به نص و شهادت مستقیم خداوند پی برد؟!
ارتباط بنده با خداوند و ملکوتش از طریق رؤیای صادقه در خواب و بیداری (مکاشفه):
سید احمدالحسن در کتاب زیبای عقاید اسلام میفرماید:
«اینگونه نص، بسیار مهم بوده و دلیل بر خلافت است؛ چون مستقیماً از سوی خداوند است و در هر زمانی حضور دارد و برای همه مردم قابل دستیابی است.
امکان ندارد نص مستقیم الهی با نص خلیفه در صورتی که وجود داشته باشد، مخالفت کند؛ چون هر دو نص الهی هستند؛ رؤیاها (نصوص الهی) که میتوان به آنها احتجاج کرد، رؤیاهای متواتری هستند که نمیتوان مدعی دیدن آنها را تکذیب کرد، و با نص الهیِ رسیده از سوی خلیفۀ سابق ـبهصورت مستقیم یا با نص تشخیصی غیرمستقیم از سوی خلیفه که موصوف به بازدارنده از گمراهی استـ موافق است.
از نظر عقلی: اینچنین دلیلی موافق حکمت و رحمت است؛ پس حکیم و رحیم مطلق آن را ترک نمیکند؛ ما هنگامی که وجود خدای سبحان را اثبات کردیم و ثابت کردیم که او حکیم و رحیم مطلق است و هیچ نقصی در ساحت او راه ندارد و حتمیبودن استخلاف را نیز بهسبب موافقت با حکمت و رحمت مطلق او اثبات کردیم، بالتبع ثابت میشود که آنچه موافق با حکمت و رحمت مطلق اوست همانا نص و تصريح مستقیم از سوی خود او بر امامت خلیفه و جانشین اوست و همواره روش او همین بوده است؛ و از آنجا که طریق نص مستقیم از او، همان وحی است و آن طریق وحی که بین او و مخلوقاتش یعنی مردم باز است همان رؤیاست، ثابت میشود که او حتماً بر خلیفۀ خود از این طریق نص میکند و برای او بهوسیلۀ وحی از طریق رؤیای صادقه در خواب و بیداری شهادت میدهد؛ وگرنه اگر این طریق نص را ترک میکرد، مخالف رحمت و حکمت مطلق او بود؛ چون راهی را ترک کرده که هدف از آفرینش خلق (یعنی معرفت) با آن محقق میشود و در نتیجه الوهیت مطلق او نقض میگردد. خداوند از این نقص مبرا و منزه است.» [4]
در ادامه، سید احمدالحسن از آیات قرآن کریم برای اثبات حجیت رؤیا یا نص مستقیم خداوند مثال میآورد؛
که ما بهاختصار برخی از آنها را میآوریم.
در قضیۀ رؤیای حضرت یوسف(ع)، پدرش یعقوب(ع) و برادران یوسف (ع) میدانستند که این رؤیا بر رسالت یوسف(ع) حجیت دارد و یعقوب(ع) میترسید داستان هابیل و قابیل در حق یوسف تکرار شود.
(قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ) (گفت: «فرزندم! خواب خود را برای برادرانت بازگو مکن که برای تو نقشه (خطرناکی) میکشند؛ چراکه شیطان، دشمن آشکار انسان است). [5]
همچنین وحی بر مادر حضرت موسی(ع) که خود از مکلفان بود و به پیام الهی که از رؤیا یا مکاشفه دریافت کرده بود اعتماد کرد و جگرگوشۀ خود را به رودخانه سپرد!
(وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ) (ما به مادر موسی الهام کردیم که او را شیر ده؛ و هنگامی که بر او ترسیدی، وی را در دریا بیفکن؛ و نترس و غمگین مباش، که ما او را به تو بازمیگردانیم، و او را از رسولان قرار میدهیم). [6]
همچنین وحی به حواریون در رابطه با حقانیت حضرت عیسی(ع)...
در کتاب عقاید اسلام از سید احمدالحسن میخوانیم:
«(وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ) (و هنگامی که به حواریون وحی کردم که به من و فرستادۀ من ایمان بیاورید، گفتند ایمان آوردیم و شاهد باش که ما تسلیم هستیم). [7]
آیا روشنی بیش از این درباره رؤیا در دین خداوند وجود دارد که بهوضوح در آیه میبینیم؟!
آیا در آیه، گواهی خداوند به حواریون، از راه وحی روشن نیست؟ دو راه وحی، رؤیا در خواب و رؤیا در بیداری است.
آیا روشنی بیشتر از این وجود دارد که رؤیا، راہ گواهی خداوند به خلیفهاش در زمین است و نزد همۀ بندگان که خواستار گواهی خداوند هستند [وجود دارد].
آیا روشنی بیشتر از این، وجود دارد که رؤیا، راه نص خداوند بر خلیفهاش در زمین است؛ راهی که هریک از مردم که بخواهند بشنود، میشنوند، بدون قید و شرطی.
خداوند این امر را بهوضوح و بدون هیچ شبههای دربارۀ دعوت حضرت محمد (ص) بیان فرمود؛ بهطوری که خداوند خود را شاهدی برای او، برای هرکسی که خواستار شهادت خداوند سبحان است معرفی میکند.
نتیجه:
رؤیای صادقه در خواب و بیداری (مکاشفه)، نص مستقیم خداوند بر حقانیت حجتش است که همواره و در هر زمان برای همگان در دسترس است و امکان ندارد نص خداوند با نص تشخيصی مکتوب از حجتهای سابق مخالفت داشته باشد و خداوند شهادت خود در رؤیا را برای بندگان کافی میداند.
با ما همراه باشید...