صهیونیستها و ده پادشاه
چکیده
یکی از اخباری که این روزها بیش از هر چیزی توجه ما را به خود جلب میکند توافقات و پیمانهای صلحی است که بین پادشاهان مزدور آمریکا در منطقه و صهیونیستهای آدمکش بسته میشود.
در این نوشتارِ کوتاه به چند نکتۀ اساسی در خصوص این پیمان خواهیم پرداخت. نکاتی که از مهدی اول، امام احمدالحسن(ع) آموختهایم.
«عامل بقای صهیونیستها در منطقه»
نخست با این سؤال آغاز میکنیم که عامل باقیماندن صهیونیستهای اشغالگر در منطقه چهچیزی است؟ و چرا مسلمانان با اینهمه تعداد علیه آنان اقدامی نمیکنند؟
احمدالحسن(ع) پاسخ این سؤال را بیان فرمودهاند:
«بقای علمای بدنهاد، یعنی باقیماندن حکام ظالم مستبد و مسلط بر مسلمانان، و بقای حكام ظالم، يعنی ماندن صهيونيستهایی كه سرزمين مسلمين را به اشغال خود درمیآورند.» (گوساله، ج ۲)
متأسفانه علمای بیعمل، جامعهای ترسو و تنبل را پرورش دادهاند و حاضرند زندگی در زیر قدرت پادشاهان مزدور آمریکا را بپذیرند، اما اقدامی علیه آنان نکنند؛ بدین گونه نشان میدهند که آنان زندگی با ذلت را بهتر از مرگ با افتخار میدانند و قدرت حکام طاغوتی را بالاتر از قدرت خدا تصور میکنند و هیچ رابطهای با دین خدا ندارند؛ و ای کاش اندکی از داستان داوود(ع) و جالوت (لعنةالله علیه) درس میگرفتند؛ اما هیهات که آنان برای رسیدن به مقام دینی و دنیوی در تلاش هستند، نه دفاع از دین خدا!
«داوود(ع) نمونهای برای ما»
قطعاً داوود(ع) باید الگویی برای همۀ مسلمانان باشد؛ چراکه او پیامبر خدا و یکی از انبیایی است که همۀ مسلمانان به او ایمان دارند؛ اما کدامیک از علمای بیعمل از ایشان الگوبرداری کردهاند؟
احمدالحسن(ع) فرمود:
«داوود کوچکترین فرزند پدرش بود و پدرش او را بر گوسفندان گمارده بود تا آنها را بچراند. او حتی در شمارِ سپاهیان نیز نبود. او با فلاخن (قلابسنگ) سنگ پرتاب میکرد. طبق حسابوکتاب هیچکسی ممکن نبود پایان کارزار با آن دو باشد! تعدادی که به حساب نمیآمد (داوود)، و ابزاری که در حساب مردم جایگاهی نداشت (سنگها)، در نظر خدا تمامی «عِدّه و عُدّه» (تعداد نفرات و ابزار و وسایل) بود. سنگی که معماران آن را رد کردند تبدیل به سنگ زاویه شد. محاسبات مردم به آن صورت است و حساب خداوند سبحانومتعال اینچنین. مردم، ماده و اجسام را میبینند، ولی خدا به ارواح و اخلاص مینگرد.
او سبحان به اخلاص این جوانمرد بزرگوار ـداوود(ع)ـ نگریست و پیروزی را به دست او رقم زد. این چه درس بزرگ و رسایی است برای کسانی که همراه طالوت(ع) بودند؛ همانهایی که برای اسباب و علل مادی جایگاه بزرگی متصور بودند.» (صفحۀ رسمی در فیسبوک، 16/1/2013، ساعت ۲۱:۵۳)
حتی ما مثال دیگری نیز داریم؛ یعنی جنگ بدر که لشکریان اسلام با آنکه در تعداد اندک بودند، به لطف خدا علیه دشمنان پیروز شدند؛ بنابراین فرهنگ قرآنی و اسلامیِ اصیل، جایگاه پوشالی علمای بیعمل و دوری آنان از راه صحیح را مشخص میکند و پادشاهان مزدور آمریکا در منطقه نیز میدانند که قرآن و اسلام بزرگترین مانع بر سرِ بقای آنان در قدرت است؛ احمدالحسن(ع) فرمود:
«طاغوتهایی که امروزه با کمک آمریکا بر این امت مسلط شدهاند ـهرچند دشمنی خود را با امت آشکار میکنند تا فصلهای این داستان منفور را به پایان برسانندـ میخواهند اسلام را به حاشیه برانند و قلب مسلمان را از ایمان به خدا خالی و در پوستههای دینی فاقد حقیقت قرار دهند و اگر میتوانستند این پوستهها را نیز دور بیندازند و با امت دشمنی کنند پرهیز نمیکردند؛ همچنان که امروزه در ترکیه انجام دادهاند. هرکس در نوکری آنها برای آمریکا و صهیونیسم شک دارد ـبهخصوص کسانی که ادعای دشمنی با آنها را دارندـ باید به تاریخ سیاهشان مراجعه کند و در [این صورت] خواهد دید آنها هر لحظه که در سلطه باقی میمانند با جنگافروزی بر مسلمین و اعراب و سرکوب هر جنبش اسلامی و بیداری دینی، به آقایان آمریکایی و صهیونیستی خویش خدمت میکنند.» (سرگردانی یا راه بهسوی خدا، مبحث سرگردانی در امت اسلام).
«کتاب مقدس و 10 پادشاه مزدور»
یکی از نکات جالبی که در کتاب مقدس وجود دارد، پیشگوییهای رمزگونهای است که دربارۀ شخصیتها و ممالک و... بیان شده است و احمدالحسن(ع) روشنگریهای زیادی را از آن بیان فرموده است؛ ایشان در بخشی از سخنان خود فرمود:
«کسی که خواهان دلیل بیشتر است باید به تورات، سِفر دانیال مراجعه کند و خواهد دید که در منطقۀ خاورمیانه، ده پادشاه، نوکر آمریکا هستند یا به تعبیر رمزی، مملکت آهنین که دیگر ممالک روی زمین را میخورد و پایمال میکند؛ اما انشاءالله مهدیِ این امت آن را لگدکوب خواهد فرمود؛ همان گونه که در همان سِفر دانیال آمده است.» (همان)
اما آنچه در سِفرِ دانیال دربارۀ وحشِ چهارم یا مملکت آهنین (آمریکا) و ده شاخِ چسبیده به او (ده پادشاهِ مزدور او در منطقه) وجود دارد را تقدیم میکنیم:
(۷ بعد از آن در رؤیاهای شب نظر کردم و اینک وحش چهارم که هولناک و مهیب و بسیار زورآور بود و دندانهای بزرگ آهنین داشت و باقیمانده را میخورد و پارهپاره میکرد و به پاهای خویش پایمال مینمود و مخالف همۀ وحوشی بود که قبل از او بودند و ده شاخ داشت. ۸ پس در این شاخها تأمّل مینمودم که اینک از میان آنها شاخ کوچک دیگری برآمد و پیش رویش سه شاخ از آن شاخهای اول از ریشه کنده شد و اینک این شاخ چشمانی مانند چشم انسان و دهانی داشت که به سخنان تکبرآمیز متکلّم بود. [...] ۱۱ آنگاه نظر کردم بهسبب سخنان تکبرآمیزی که آن شاخ میگفت. پس نگریستم تا آن وحش کشته شد و جسد او هلاک گردیده، به آتش مشتعل تسلیم شد. ۲۴ و ده شاخ از این مملکت، ده پادشاه هستند [...]). (دانیال، فصلِ ۷)
بنابراین صلح این پادشاهانِ وابسته و صهیونیستهای جنایتکار با هم، نباید ما را شگفتزده کند! و اما پایان آنان چیزی جز نابودی نیست!
در پایان، سخن امام احمدالحسن(ع) را تقدیم شما خواهیم کرد:
«داوود(ع) داوود ماست، سلیمان(ع) سلیمان ماست، و هیکل، هیکل ما مسلمانان است، نه هیکل یهودیهای صهیونیست که قاتلان پیامبراناند. سرزمین مقدس، سرزمین ماست که باید آزاد و فتح شود و پرچم «لا اله الا الله، محمد رسولالله، علی ولیالله» بر آن به اهتزاز درآید.» (متشابهات، ج۱، بخشی از پاسخ به سؤال شمارۀ ۲۳)
انشاءالله روز نابودی صهیونیستهای جنایتکار و مزدوران خبیثِ آمریکا به دستان مهدی این امت بسیار نزدیک است.
