نکاتی در اثبات گمراهی دشمنان فرستادگان الهی
چرا نمیتوان از روی ظاهر جسمانی پی به حقانیت فرستاده برد؟
چکیده
همیشه وقتی پستهای معاندین را مشاهده میکنیم، قرابتی را نه با قرآن و نه با عترت علیهمالسلام نمیتوانیم پیدا کنیم. آنها با گفتار و استدلالهای همانند کف دریای خود، بر عظمت و حقانیت این دعوت صحه میگذارند و این حقیقت را خود نمیفهمند اما صاحبان عقل و اندیشه متوجه میشوند.
در این نوشتار به یکی از اشکالات آنها خواهیم پرداخت و سپس قضاوت را بر عهدۀ شما خواهیم گذاشت.
«قضاوت از روی ظاهر»
شاید دیدهاید کسانی که خود را شیعه و مسلمان میپندارند از تصاویری که در اینترنت موجود است جهت انتساب به امام احمدالحسن علیهالسلام وصی و رسول امام مهدی علیهالسلام استفاده میکنند. گرچه ما این تصاویر را نه رد و نه تأیید میکنیم، اما زبونی و عجز آنها در رد دلایل دعوت به جایی رسیده است که از روی ظاهر جسمانی قضاوت میکنند و آن را ملاک حقانیت میپندارند.
«ابلیس، اولین قیاسکننده»
معاندان میخواهند از روی ظاهر قیاس و قضاوت کنند! اما آیا نمیدانند اولین عالم بیعمل نیز با شبیه چنین عمل بیخردانهای، خلیفۀ خدا آدم علیهالسلام را رد کرد؟! یعنی قضاوت ظاهری!
امام صادق علیهالسلام فرمودند:
«إِنَّ إِبْلِیسَ قَاسَ نَفْسَهُ بِآدَمَ (علیهالسلام) فَقَالَ خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ فَلَوْ قَاسَ الْجَوْهَرَ الَّذِی خَلَقَ اللَّهُ مِنْهُ آدَمَ (علیهالسلام) بِالنَّارِ کَانَ ذَلِکَ أَکْثَرَ نُوراً وَ ضِیَاءً مِنَ النَّارِ.» «همانا ابلیس خود را با آدم مقایسه کرد و گفت مرا از آتش آفریدی و او را از گِل. و اگر جوهری را که خدای عزوجل آدم را از آن آفریده است با آتش مقایسه میکرد، به این نتیجه میرسید که نور و درخشش آن جوهر، از آتش بیشتر است.» (بحار الأنوار، ج۱۱، ص۱۴۷)
دقت کنید شبیه به چنین قیاسی را در بین معاندین نیز مشاهده کنیم؛ آنان میتوانند پاکی و اخلاق حسنه احمدالحسن و اهتمام ایشان به کمک به فقرا و ایتام و مهربانی ایشان حتی با مخالفان را بنگرند؛ اما چنین نمیکنند؛ چراکه به ضررشان است و چیزی در دست ندارند جز معادلهای باطل!
«زیبایی مبهوتکنندۀ آدم؟!»
آنها اگر در زمان آدم علیهالسلام بودند قطعاً به او ایمان نمیآوردند؛ چراکه آنان بهدنبال فرستادهای هستند که آنقدر زیبا باشد که از زیبایی او مبهوت شده و خود را مجبور به ایمان کنند! امام علی علیهالسلام فرمودند:
«اگر خدا میخواست میتوانست آدم را از نوری بیافریند که روشناییاش دیدهها را برباید و زیبایی و جمالش عقول را مبهوت کند و عطرش شامّهها را مسخر سازد و اگر چنین میکرد گردنها در برابر آدم خاضع میشد و آزمایش برای فرشتگان بسیار آسان بود؛ ولی خدای سبحانْ خلق خود را با اموری میآزماید که از فلسفه آن آگاهی ندارند تا ممتاز گردند و تکبّر را از آنان بزداید و آنها را از کبر و غرور دور سازد؛ بنابراین، از کاری که خدا با ابلیس کرد عبرت بگیرید؛ زیرا اعمال طولانی و کوششهای بسیارش را بر باد داد.» (خطبۀ قاصعه)
بیاید آنچه را که مولا علی علیهالسلام فرمودند بسط دهیم و این پرسش را مطرح کنیم که بهراستی اگر حجت خدا پوستی سفید و چشمان آبی یا سبز و ظاهری همچون مدلها داشته باشد، آیا امتحان برای مردمی که اکثراً نگاهشان به زیبایی ظاهری این زندگی دنیوی است، بسیار آسان نمیشد؟! بسیاری از افراد با چهرههای زیبا میلیونها نفر طرفدار دارند؛ حال اگر فرستادهای با چهرهای زیبا مبعوث شود، امتحان قطعاً آسانتر میشود؛ اما بازهم نمیتوان تعریفی مشترک از زیبایی ارائه کرد؛ چراکه هرکسی میتواند معیاری خاص برای آن داشته باشد.
«نگریستنِ خدا به درون انسان یا جسم او؟»
از اینان که به جسم و ظاهر مینگرند، میپرسیم که آیا میدانید خدا چگونه مینگرد؟
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «إنّ اللّه َ تعالى لا يَنظُرُ إلى أجسامِكُم، و لا إلى أحسابِكُم، و لا إلى أموالِكُم، و لكن يَنظُرُ إلى قُلوبِكُم، فمَن كانَ لَهُ قَلبٌ صالِحٌ تَحَنَّنَ اللّه ُ علَيهِ» «خدای متعال نه به جسمتان نگاه میکند، نه بهحسب و نسب شما و نه به داراییهایتان؛ بلكه به دلهای شما مینگرد. پس هركه دلى پاک و شايسته داشته باشد، خداوند بر او مهربانى و رحم میکند.» (كنز العمّال: ۷۲۵۸)
پس خدا به درون نگاه میکند؛ در قرآن کریم میخوانیم:
(اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفريديم، و شما را ملّتملّت و قبيلهقبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست. بىترديد، خداوند داناى آگاه است). (حجرات، ۱۳)
بله! ارجمندترين انسانها نزد خدا کسانی نیستند که ظاهری زیبا و پوست سفید دارند! پیامبر اسلام فرمود:
«ای مردم! بهدرستی که پروردگار شما یکی است و پدر شما یک نفر است؛ پس فضیلتی ندارد عرب بر عجم و عجم بر عرب و سرخپوست بر سیاهپوست، و سیاهپوست بر سرخپوست، مگر بهسبب تقوی و پرهیزکاری؛ چنانکه باریتعالی فرمود: «ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست). (معدنالجواهر، صفحۀ ۲۱)
پس آیا کسانی که خداییاند به بیرون و جسم نگاه میکنند و از روی آن قضاوت میکنند؟ حاشاه! پس چقدر از راه خدا دورند این کسانی که همهچیز را در ظاهر میبینند و به دل پاک و شایسته نمینگرند؛ دلی که حتی برای ظالمین به خود میسوزد و به غیرمؤمن به خود کمک میکند و خواهان رفاه در دنیا و رستگاری آنان در آخرت است.
«پوست سیاه امام جواد صلوات الله علیه»
و قطعاً کسانی که ظاهر برایشان اهمیت دارد اگر در زمان امام جواد صلوات الله علیه زندگی میکردند او را بهخاطر ظاهر و رنگ پوستش رد میکردند؛ بخوانیم آنچه را که در کتاب کافی آمده است:
على بن جعفر براى حسن بن حسين مىگفت: «به خدا سوگند خدا حضرت رضا (ع) را يارى كرد.» حسن گفت: «آرى به خدا قربانت گردم، همانا برادرانش نسبت به او ستم كردند.» على بن جعفر گفت: «آرى به خدا ما عموهايش هم به او ستم كرديم.» حسن گفت: «قربانت گردم، مگر شما چه كرديد؟ زيرا من نزد شما نبودم.» گفت: «ما و برادرانش به او گفتيم: هرگز در ميان ما خاندان، امامى كه رنگش دگرگون [متفاوت] باشد، نبوده.» حضرت رضا فرمود: «او پسر من است.» (الكافي- ط الاسلامية نویسنده: الشيخ الكليني جلد: ۱ صفحه: ۳۲۳)
و همچنین در جلد اول کافی میخوانیم:
«... چون به متوکل [عباسی]، سم دادند، نذر کرد چنانچه بهبود یابد، «مال کثیری» را صدقه دهد؛ چون بهبود یافت، از فقها دربارۀ اندازه «مال کثیر» پرسید، با هم اختلاف کردند، یکی گفت صدهزار، دیگری گفت ده هزار، و هرکس چیزی گفت، و امر بر متوکل مشتبه شد. صفعان، یکی از ندیمان او گفت: چرا سراغ این سیاه نمیفرستی تا از او بپرسی؟ متوکل گفت: وای بر تو! چه کسی را میگویی؟! صفعان گفت: ابنالرضا ...» (الكافي- ط الاسلامية نویسنده: الشيخ الكليني جلد: ۱ صفحه: ۴۶۳-۴۶۴)
نتیجهگیری
ای عزیزان مشخص شد که جسم و ظاهر و رنگ برای خدا و خلفای خدا هیچ اهمیتی ندارد؛ نزد او ظاهر نشان از والابودن مقام نیست؛ وگرنه مردمان فاسد و ظالمی که ظاهری زیبا داشتند و دارند و خون بیگناهان را ریختهاند یا در ریختن آن شریک بودهاند نزد خدا دارای مقامی والا بودند. ای عزیزان! نگذاریم ابلیس با قیاس و معادلهای باطل ما را از سجده به خلیفۀ زمان بازدارد؛ سربازان ابلیس بهخاطر تکبرشان از سجده خودداری میکنند و میخواهند به ایمانآوردن مجبور شوند؛ بنابراین اگر روزی امام احمدالحسن علیهالسلام تصمیم گرفتند تصویری از خود منتشر کنند و نگریستیم که ایشان ظاهری زیبا و پوستی سفید و چشمانی مشکی ندارند، تعجب نخواهیم کرد؛ چراکه قرار نیست حجت خدا با ظاهر شناخته شود و آن شرط خلیفۀ خدا بودن نیست و راه شناخت را امامان بزرگوار پیشین بیان کردهاند و ظاهر جزو آن شروط نیست.
