مراجع تقلید در جست‌وجوی نام احمد در انجیل

مراجع تقلید در جست‌وجوی نام احمد در انجیل

چکیده

این مقاله با بررسی دیدگاه‌های مراجع تقلید شیعه درباره عبارت «فارقلیط» در انجیل یوحنا نشان می‌دهد که آن‌ها با وجود اعتراف به نبود صریح نام «احمد» در متون موجود، این بشارت را به پیامبر اسلام (ص) مربوط می‌دانند. در ادامه، نویسنده با بهره‌گیری از روایات اسلامی و آیات انجیل اثبات می‌کند که بشارت عیسی (ع) تنها شامل پیامبر اسلام نیست، بلکه به احمد دیگری نیز اشاره دارد: مهدی اول از ذریۀ امام مهدی (ع). مقاله به‌صورت مستدل نشان می‌دهد که تسلی‌دهندۀ مورد اشاره در انجیل، با ویژگی‌هایی چون تعلیم همۀ حقایق و داوری، دقیقاً با توصیف روایات دربارۀ قائم یا مهدی اول مطابقت دارد. در نهایت، نویسنده با استفاده از کلمات خود مراجع تقلید، آنان را به‌صورت الزام‌آور به پذیرش وصی و فرستادۀ امام مهدی (ع)، یعنی سید احمدالحسن، فرا می‌خواند.

 

یکی از نکات جالبی که در کتب برخی مراجع تقلید می‌توان یافت این است که آن‌ها با اینکه نام احمد را در انجیل یوحنا نمی‌بینند، ایمان دارند که نام احمد در آن آمده است. ان‌شاءالله در ادامه با یک مقدمۀ کوتاه، کلام را آغاز می‌کنیم و سپس به هستۀ اصلی بحث خواهیم پرداخت.

 

«صحت حداقل برخی متون کتاب مقدس»

پیش از هر چیزی قصد دارم بگویم مطالب صحیحی در کتاب مقدس موجود است که قابل استنادند و اشکالی در احتجاج‌کردن با آن نیست.

• شیخ ناصر مکارم شیرازی (از مراجع تقلید) می‌گوید:

«ولى با این حال، شکی نیست که قسمتى از تعلیمات موسى و عیسى(علیه‌السلام) و محتواى کتب آسمانى آن‌ها، در ضمن گفته‌های پیروانشان به این کتاب‌ها انتقال یافته است؛ به همین دلیل، نه می‌توان همۀ آنچه را در عهد قدیم (تورات و کتاب‌های وابسته به آن) و عهد جدید (انجیل و کتب وابسته به آن) آمده است، پذیرفت و نه همۀ آن قابل‌انکار است؛ بلکه مخلوطى است از تعلیمات این دو پیامبر بزرگ، با افکار و اندیشه‌های دیگران.» [1]

 

• و شیخ جعفر سبحانی از دیگر مراجع تقلید می‌گوید:

«ولى از آنجا كه مشيت الهى بر آن تعلق گرفته كه برهان قرآن و دليل نبوت پيامبر اسلام بر تارک اعصار بدرخشد، بشارتِ آمدن پيامبرى پس از حضرت مسيح به‌نام احمد در انجيل يوحنا با كمال وضوح وارد شده است» [2]

پس استناد به کتاب مقدس کاری عبث نیست.

 

«استناد مراجع به انجیل یوحنا»

در انجیل یوحنا از شخصیت «تسلی‌دهنده» یاد می‌شود که مراجع تقلید معتقدند که آن به پیامبر اسلام اشاره دارد. ابتدا یکی از متون را تقدیم می‌کنیم:

(و من به شما راست می‌گویم که رفتن من برای شما مفید است؛ زیرا اگر نروم تسلی‌دهنده نزد شما نخواهد آمد؛ اما اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم. و چون او آید، جهان را بر گناه و عدالت و داوری سرزنش می‌کند. اما بر گناه، زیرا که به من ایمان نمی‌آورند؛ و اما بر عدالت، از آن سبب که نزد پدر خود می‌روم و دیگر مرا نخواهید دید. و اما بر داوری، ازآن‌رو که بر رئیس این جهان حکم شده است. «و بسیار چیزهای دیگر نیز دارم به شما بگویم، لکن الآن طاقت تحمل آن‌ها را ندارید. * ولیکن چون او یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد؛ زیرا که از خود تکلم نمی‌کند؛ بلکه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد.» [3]

 

• شیخ ناصر مکارم شیرازی می‌گوید:

«مهم این است: در متن سریانى "اناجیل" که از اصل "یونانى" گرفته شده، به‌جای تسلّى‌دهنده "پارقلیطا" آمده، و در متن یونانى "پیرکلتوس" آمده که از نظر فرهنگ یونانى به‌معنى "شخص ستایش‌شده" است، معادل "محمد، احمد". ولى هنگامى که ارباب کلیسا دیدند انتشار چنین ترجمه‌ای به تشکیلات آن‌ها ضربۀ شدیدى وارد می‌کند، به‌جای "پیرکلتوس"، "پاراکلتوس" نوشتند! که به‌معنى «تسلّى‌دهنده» است و با این تحریف آشکار، این سند زنده را دگرگون ساختند؛ هرچند این تحریف نیز، بشارت روشنى از یک ظهور بزرگ در آینده است. [...] کوتاه‌سخن اینکه: معنى "فارقلیطا"، "روح‌القدس" یا "تسلّى دهنده" نیست؛ بلکه مفهومى معادل "احمد" دارد.» [4]

 

شیخ ناصر اذعان به تحریف متن دارد، اما او می‌گوید: «هرچند این تحریف نیز، بشارت روشنى از یک ظهور بزرگ در آینده است.» یعنی طبق اعتقاد او:

 اولاً: گرچه این متن از مسیحیان به ما رسیده است، دوماً: تحریف شده است، سوماً: نام احمد در آن نیست، اما آن بشارتی روشن است!

• همچنین به گزارش خبرگزاری قرآن (ایکنا) از قمْ، شیخ جعفر سبحانی در بخشی از درس تفسیر سورۀ صف در مدرسه علمیه حجتیه گفت:

«باب ۱۴، ۱۵، و ۱۶ انجیل یوحنا به عبری از کلماتی استفاده شده است که پدران روحانی مسیحیت این کلمات را روح‌القدس می‎دانند؛ در حالی این کلمات به‌نام شخصی به‌نام همان احمد است که این کلام از عبری به سریانی و یونانی و انگلیسی و... ترجمه شده است؛ وقتی این کلمات را بررسی می‎کنیم نمی‌توانیم از این کلمه به غیر از یک نام شخص پیامبر به نام روح‌القدس برسیم.» [5]

 

• همچنین خبرگزاری شفقنا سروده‌ای از شیخ وحید خراسانی در مدح حضرت فاطمه (س) ارائه کرده است که شیخ در قسمتی می‌گوید:

احمد موعود، مهدی اول

از آنجا که مراجع تقلید معتقدند بشارت عیسی در انجیل یوحنا همراه با نام «احمد» بوده است، ما مراجع تقلید را بر طبق عقیده‌شان ملزم می‌سازیم و با این فرض، سؤال مهمی را می‌پرسیم که آیا این بشارت تنها در پیامبر اسلام (ص) حصر شده است؟

اگر بگویند «بله» پس به آن‌ها می‌گوییم دربارۀ شخص بشارت‌داده‌شده می‌خوانیم: (او همه‌چیز را به شما تعلیم خواهد داد). [6]

و می‌خوانیم:

(و بسیار چیزهای دیگر نیز دارم به شما بگویم، لکن الآن طاقت تحمل آن‌ها را ندارید. ولیکن چون او یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد زیرا که از خود تکلم نمی‌کند بلکه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد. او مرا جلال خواهد داد زیرا که از آنچه آن من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد). [7]

 

اما پیامبر (ص) همه‌چیز را تعلیم ندادند؛ کلام امام صادق علیه‌السلام حقیقت را بیشتر آشکار می‌کند؛ ایشان فرمودند:

«علم بیست‌وهفت حرف دارد و همۀ آن چیزی كه انبیا آورده‌اند دو حرف است. مردم تا امروز جز این دو حرف از علم چیزی نمی‌دانند. پس اگر قائم ما به پا خیزد بیست‌وپنج حرف را در بین مردم منتشر می‌کند و این دو حرف را نیز به آن اضافه می‌کند تا بیست‌وهفت حرف علم بین مردم منتشر شود.» [8]

 

به این بخش از سخن ایشان دقت کنید:

«... همۀ آن چیزی كه انبیا آورده‌اند دو حرف است. مردم تا امروز جز این دو حرف از علم چیزی نمی‌دانند ... پس اگر قائم ما به پا خیزد ...»

این سخن برای مراجع کافی است که حداقل بر این عقیده باشند که جز پیامبر (ص) که نامش احمد بود، احمد دیگری که قائم است نیز مقصود بشارت عیسی علیه‌السلام در انجیل یوحناست.

اما شاید مقلدین مراجع سؤال کنند کدام احمد جز پیامبر (ص) وجود دارد که همه‌چیز را تعلیم می‌دهد؟! مگر جز امام مهدی علیه‌السلام قائم دیگری هم هست؟!

خلاصه پاسخ این است: «بله!» چراکه امام صادق علیه‌السلام فرمودند:

«همۀ ما قائم به امر خدا هستیم؛ یکی پس از دیگری، تا آنکه صاحب شمشیر بیاید؛ پس اگر صاحب شمشیر بیاید، با امری که قبلاً نبوده می‌آید.» [9]

 

پس این قائم، احمد چه‌کسی است؟ مگر بعد از پیامبر (ص) قائمی وجود دارد که نامش احمد باشد؟!

پاسخ سؤال، مثبت است! در وصیت پیامبر اسلام دربارۀ مهدی اول که از فرزندان امام مهدی است، می‌خوانیم:

«... او سه نام دارد؛ یک نامش مانند نام من، نام دیگرش مثل نام پدر من است و آن عبدالله و "احمد" است و سومین نام او مهدی خواهد بود؛ او اولینِ مؤمنان است.» [10]

 

تسلی‌دهنده و رئیس این جهان

در قسمتی از انجیل دربارۀ تسلی‌دهنده ـ‌که مراجع معتقدند احمد است‌ـ می‌خوانیم:

(و چون او آید، جهان را بر گناه و عدالت و داوری سرزنش می‌کند. [...] * و اما بر داوری، ازآن‌رو که بر رئیس این جهان حکم شده است). [11]

شاید مقلدین بپرسند وقتی مهدی اول از مصادیق بشارت عیسی علیه‌السلام باشد، پس «رئیس این جهان» کیست که احمد، اهل جهان را به‌خاطر بی‌حرمتی به او سرزنش می‌کند

پاسخ: امام مهدی علیه‌السلام! [12]

حال مراجع با سخنشان ناخواسته به حقانیت چه‌کسی شهادت می‌دهند؟! برای کسی که قبولش ندارند! برای سید احمدالحسن! آری! آنان به وصیت عیسی علیه‌السلام در انجیل یوحنا ایمان آوردند و ما از باب الزام، حقانیت سید احمدالحسن را برای آنان از این طریق اثبات کردیم! آن هم از انجیل! پس راهی جز پذیرش این حقیقت ندارند!

 

تسلی‌دهنده‌ای دیگر

یکی از سؤالاتی که مقلدین باید از مراجع خود بپرسند این است که اگر آن‌ها معتقدند در اصل به‌جای عبارت تسلی‌دهنده‌ در کلام عیسی علیه‌السلام، عبارت احمد آمده بود، پس با این کلام چه می‌کنند:

(و من از پدر سؤال می‌کنم و تسلی‌دهنده‌ای دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند). [13]

واضح هست که حداقل دو تسلی‌دهنده‌ وجود دارد؛ یا اگر بخواهیم بنا را طبق عقیده‌شان بگذاریم، دو احمد! پس احمدِ اول و دوم کیستند؟!

 

ختم کلام

فکر می‌کنم حکایت آنچه را مراجع سعی کردند بیان کنند، در کلام سید احمدالحسن می‌بینیم:

«همگی در حال زمینه‌سازی برای وارث یا قائم هستند، چه بخواهند و چه نخواهند! خورشید و ماه و ستارگان برای قائم مقدمات را فراهم می‌کنند. همچنین کسی که عذاب بر او محقق شده است نیز زمینه‌ساز قائم است، هر یک به فراخور حال و وضعیت خود. حرکت خلایق و مسیر عمومی آن‌ها زمینه‌سازی برای قائم است؛ کسی که از ستمدیدگان دادخواهی می‌کند. البته اکثر مردم به این موضوع جاهل‌اند؛ دقیقاً مانند طوافشان گرد کعبه و حجرالاسود که در کعبه قرار داده شده است، و با این حال از طواف خود چیزی نمی‌فهمند.» [14]

والسلام علی من اتبع الهدی

پانویس‌ها:

  1. [1]  تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الإسلامیه، ج ۲۴، بخش بشارات عهدین و تعبیر فارقلیطا.
  2. [2]  احمد موعود انجیل، چاپ دوم، ص ۱۰۴.
  3. [3]  انجیل یوحنّا، فصل ۱۶، آیات ۷ تا ۱۳.
  4. [4]  ر.ک: [1].
  5. [5]  کد خبر: ۳۶۱۱۲۶۰، لینک کوتاه: https://qom.iqna.ir/00F9S8؛
     همچنین: کد خبر ۲۱۶۸۶۱۰، لینک: https://iqna.ir/00969a
  6. [6]  یوحنّا، فصل ۱۴، آیه ۲۶.
  7. [7]  همان، فصل ۱۶، آیات ۱۲ تا ۱۴.
  8. [8]  «العلم سبعة وسبعة وعشرون حرفا فجميع ماجاءت به الرسل حرفان فلم يعرف الناس حتى اليوم غير الحرفين، فاذا قام قائمنا أخرج الخمسة والعشرين حرفا فبثها في الناس، وضم إليها الحرفين، حتى يبثها سبعة وعشرين حرفا» (بحار‌الأنوار، ط مؤسسةالوفاء، ج‌۵۲، ص ۳۳۶).
  9. [9]  «كُلُّنَا قَائِمٌ بِأَمْرِ اللَّهِ وَاحِدٌ بَعْدَ وَاحِدٍ حَتَّى يَجِي‌ءَ صَاحِبُ السَّيْفِ فَإِذَا جَاءَ صَاحِبُ السَّيْفِ جَاءَ بِأَمْرٍ غَيْرِ الَّذِي كَانَ» (‌الكافي، ط الاسلامية: ج۱، ص۵۳۶)
  10. [10]  «... له ثلاثة أسامي: اسم كاسمي واسم أبي وهو عبد الله وأحمد،والاسم الثالث: المهدي، هو أول‌المؤمنين» (الغیبة الطوسی: ص‌۱۵۰، ح ۱۱۱، نسخۀ فارسی، ص‌۳۰۰)
  11. [11]  یوحنّا، فصل ۱۶، آیات ۸ و ۱۱.
  12. [12]  این دو شخصیت بارها در کنار هم در کتاب مقدس آمده‌اند و کسی که بخواهد بیشتر بداند، به کتب سید احمدالحسن و به‌طور خاص کتاب «نامۀ هدایت» و «وصی و رسول امام مهدی علیه‌السلام در تورات و انجیل و قرآن» رجوع کند.
  13. [13]  یوحنّا، فصل ۱۴، آیه ۱۶.
  14. [14]  سید احمدالحسن، پاسخ‌های روشنگرانه، ج ۴، پاسخ به سؤال ۳۲۷.

کلیدواژه‌ها

حجت الهی سید احمدالحسن انجیل یوحنا مهدی اول فارقلیط وصیت پیامبر (ص) تسلی‌دهنده احمد در انجیل مراجع تقلید وصی امام مهدی بشارات عیسی (ع) قائم روح راستی الزام مراجع بشارات اهل کتاب

امتیاز مقاله

0.00 از 5 (0 رأی)
امتیاز شما