دوراهی بیراهه!
قرآن و کتب اهلسنت به جدایی راه ابوبکر از راه خدا شهادت میدهند
چکیده
خدا در قرآن میفرماید: (...فَبَشِّرْ عِبَادِ * الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ). (... پس بندگانم را بشارت ده. آنان که سخن را میشنوند و از بهترینش پیروی میکنند. ایناناند کسانی که خدا هدایتشان کرده، و اینان همان خردمنداناند). (زمر، 17 و 18)
ای اهلسنت، سؤالی از شما داریم؛
آیا این آیه در قرآن را خواندهاید که خدا میگوید:
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ) (ای مؤمنان، قومی را که خدا بر آنان خشم گرفته، متولی خود قرار ندهید. آنان بهیقین از آخرت مأیوساند؛ همان گونه که کافرانِ مدفون در قبرها مأیوساند). ﴿ممتحنه، ١٣﴾
و آیا این آیه را خواندهاید که خدا میفرماید:
(وَ مَا کَانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لاَ مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَکُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَ ضَلاَلاً مُبِيناً) (و هيچ مرد و زن مؤمنى را نرسد كه چون خدا و فرستادهاش به كارى فرمان دهند، براى آنان در كارشان اختيارى باشد؛ و هركس خدا و فرستادهاش را نافرمانى كند قطعاً دچار گمراهى آشكارى شده است). (احزاب، ۳۶)
آیا میدانید طبق کتب «صحیح»تان، از قومی که مورد غضب خدا هستند بیزاری نجستهاید و ولایت آنها را پذیرفتهاید و از آنان تبعیت کردهاید و میکنید؟
آیا میدانید در کتب «صحیح» شما چهچیزی از پیامبر خدا ص دربارۀ فاطمه (س) نقل شده است:
«او، مادر پدرش و پارۀ تن من است. خداوند با رضایتش راضی و با خشمش، خشمگین میشود. او سرور زنان جهانیان است، از اولین تا آخرینشان.» (مسند احمد، ج۴، ص۵؛ صحیح بخاری، ج۴ ص۲۱۰؛ صحیح مسلم، ج۷، ص۱۴۱ ؛ سنن ترمذی، ج۵، ص۳۶۰ ؛ فضائل الصحابه نسائی، ص۸۷)
و آیا این متن از بخاری را که روایت عایشه است خواندهاید که ابوبکر به حضرت فاطمه س چه گفت و فاطمه س چه واکنشی نشان داد؟
«ابوبکر به او گفت: همانا رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) فرموده است: «از ما میراث گذاشته نمیشود. آنچه از ما میماند، برای صدقه است.» فاطمه دختر رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) خشمگین شد و ابوبکر را ترک کرد و پیوسته از او دوری گزید تا آنکه وفات نمود.» (صحیح بخاری،با ترجمۀ نور احراری، ج۳، ص۴۹۷، ح۳۰۹۳)
غضب فاطمه، همان غضب خداست و این کلام خداست که بر ما بانگ میزند:
(... لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ...) (... قومی را که خدا بر آنان خشم گرفته، متولی خود قرار ندهید ...) و خدا میگوید: (... وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ) (... هركس خشم من به او برسد در آتش افتد). (طه، ۸۱) پس چگونه ابوبکر را بهعنوان خلیفه پذیرفتهاید و او را بر حق میدانید؟ چرا از فرمان خدا سرپیچی کردهاید؟
(... وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَ ضَلاَلاً مُبِيناً) (... و هركس خدا و فرستادهاش را نافرمانى كند قطعاً دچار گمراهى آشكارى شده است) آیا بعد از اینکه حق روشن شد هیچ دلیلی مانده است که همچنان در راهی قدم بردارید که مورد خشم و غضب خداست؟
و آیا میدانید در تناقضی گرفتار شدهاید که عقل را مبهوت میکند؟ آن هنگام که «حمد» را میخوانید و با زبانتان از خدا میخواهید که در راه ابوبکر و متحدانش قرار نگیرید:
[(اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ * صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ ﴾ (ما را به راهِ راست راهنمایی کن. راه کسانی که به آنان نعمتِ عطا کردی، نه مغضوبان، و نه گمراهان)] اما در دل و عملتان از ابوبکر بیزاری نمیجویید و او را دوست دارید و پیرو راه او شدهاید!
بیدار شوید و خود را در زمرۀ بدترین خلق خدا قرار ندهید؛ کسانی که خدا در کتابش میفرماید:
(إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ) (قطعاً بدترين جنبندگان نزد خدا كران و لالانى هستند كه نمىانديشند). (انفال، ۲۲)
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى.
