گفت‌وگوی داستانی، فصل دوم

گفت‌وگو دربارهٔ تسلی‌دهنده همچنان ادامه داشت. الیاس با یادآوری این آیه از دوستانش خواست که به‌سادگی از خبر ظهور فرستادهٔ عیسی نگذرند و دلایل حقانیتش را با ذهنی آزاد و با انصاف بررسی کنند:

«همه چیز را تحقیق کنید، و به آنچه نیکوست متمسک باشید.» [1]

سپس ساره و الیاس به مهمان‌هایشان پیشنهاد دادند که برای صرف شام به حیاط سرسبز منزلشان بروند و ساعت‌های پایانی دورهمی‌شان را آنجا بگذرانند. آنگاه همگی برخاستند و به حیاط زیبا و باصفا رفتند و از هوای مطبوع و باغچه‌های پر از گل و درخت لذت بردند.

سروش که بیش از سایر مهمان‌ها کنجکاو و علاقه‌مند به گفت‌وگو دربارهٔ تسلی‌دهنده بود، حتی در حال چیدن میز شام و کمک به میزبان، بحث را ادامه داد. او رو به الیاس کرد و گفت:

ـ مرا که می‌شناسی، رفیق! وقتی اشتیاق انجام کاری را داشته باشم، دیگر صبر و طاقتی برایم نمی‌ماند و تا انجامش ندهم آرام نمی‌گیرم. اکنون نیز چنینم! باید دربارهٔ احمد الحسن و تسلی‌دهنده‌بودنش بیشتر بدانم. حال چه کنیم؟ توضیحاتت را ادامه می‌دهی یا بعد از شام صحبت می‌کنی؟

الیاس خندید و گفت:

ـ حالت را می‌فهمم. من نیز زمانی که دربارهٔ احمد الحسن و ادعایش جست‌وجو می‌کردم، همین‌طور بودم... معلوم است که در هر حالی ادامه می‌دهم و از او می‌گویم که همهٔ جانم شده است.

سروش گفت:

ـ متشکرم، الیاس! خب، می‌شنوم. دیگر چه دلیلی داری که نشان دهد تسلی‌دهنده نمی‌تواند روح‌القدس باشد؟

الیاس پاسخ داد:

ـ سروش جان، همان دلایلی که بیان کردیم برای هر انسان عادل و منصفی کافی است و ثابت می‌کند که تسلی‌دهنده نمی‌تواند روح‌القدس باشد. اما باز هم از شواهد دیگری سخن خواهیم گفت. به این آیه دقت کن:

«و من از پدر سؤال می‌کنم و تسلی‌دهنده‌ای دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند.» [2]

تسلی‌دهنده‌ای دیگر... پس یعنی حداقل با دو تسلی‌دهنده روبه‌رو هستیم.

اکنون با بررسی آیات کتاب مقدس به جست‌وجوی تسلی‌دهندهٔ اول می‌پردازیم. این آیه را ببین:

«ای فرزندان من، این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید؛ و اگر کسی گناهی کند، شفیعی داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل.» [3]

وقتی به متن یونانی آیه [4] مراجعه می‌کنیم، با کلمهٔ «پاراکلیتُن» (Παράκλητον) مواجه می‌شویم. بنابراین، آیه چنین است:

«ای فرزندان من، این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید؛ و اگر کسی گناهی کند، شفیعی [پاراکلیتُن] داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل.»

و در متن یونانی آیهٔ موردنظرمان نیز دقیقاً همین واژه به کار رفته است:

«و من از پدر سؤال می‌کنم و تسلی‌دهنده‌ای (Παράκλητον) دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند.»

پس با دو تسلی‌دهنده (Παράκλητον) در کتاب مقدس آشنا شدیم: یکی عیسی و دیگری آن‌که عیسی وعدهٔ آمدنش را داده است.

اکنون سؤالی دارم: آیا تا به حال به کلمهٔ «دیگر» در این آیه دقت کرده‌اید: «تسلی‌دهنده‌ای دیگر»؟

و آیا می‌دانید از نظر بسیاری از مفسران مسیحی، این کلمه در این آیه به معنای «دیگری از همان نوع» است؟ [5]

هانا با تعجب پرسید:

ـ خب، این یعنی چه؟ و منظور از آن چیست؟

الیاس پاسخ داد:

ـ گفتیم که تسلی‌دهندهٔ اول، عیسی است. حال وقتی سخن از تسلی‌دهنده‌ای دیگر می‌شود، یعنی تسلی‌دهنده‌ای از نوع تسلی‌دهندهٔ اول که عیسی است. پس تسلی‌دهنده‌ای که عیسی وعدهٔ آمدنش را داده، هم‌نوع خود اوست؛ یعنی یک انسان مذکر.

ناگهان ایمان گفت:

ـ پوزش می‌خواهم، الیاس! نباید کلامت را قطع می‌کردم، ولی سخنانت آن‌قدر عجیب است که نتوانستم سکوت کنم. می‌دانی چه می‌گویی؟! نکند تثلیث را فراموش کرده‌ای؟! در باور ما روح‌القدس هم‌ذات با عیسی است؛ پس او از نوع عیسی است.

این بار ساره با احترام و آرامش گفت:

ـ ایمان، لطفاً اجازه بده تا گفت‌وگو دربارهٔ «تثلیث» را به زمان دیگری موکول کنیم. به تو قول می‌دهم اگر در برابر آیات کتاب مقدس و کلام عیسی تسلیم باشی، بطلان این عقیده برایت ثابت خواهد شد.

این داستان ادامه دارد...