راههای ارتباط با امام
چکیده
در قسمتهای پیشین روشن شد که بنا بر کلامِ سید احمدالحسن در عقاید اسلام، گاهی حجّتِ الهی بهسببِ موانع امنیتی، از طریقِ سفیران و واسطهها با مردم در ارتباط است. همچنین بیان شد:
حکمتِ وجودِ وسائط: حفظِ جانِ معصوم در هنگامِ وجودِ خطر برای ارتباط مستقیم.
ملاکِ شناختِ واسطهها: نصّ و اعتمادِ خودِ معصوم بر آنان.
نمونههایی از نصوصِ مربوط به سفیران چهارگانۀ امام مهدی(ع) نیز ذکر شد.
در بخش دوم، واسطههای ارتباطی با سید احمدالحسن(ع) و نصوصِ مؤیِّدِ ایشان بررسی شد.
در این بخش، به واسطههای مجازیِ ارتباط با سید احمدالحسن(ع) و شیوههای اطمینان از وثاقتِ آنها میپردازیم.
واسطههای مجازیِ ارتباط با سید احمدالحسن(ع)
سایتِ رسمی: سید(ع) پاسخِ سؤالات شرعی، عقیدتی، تفسیر رؤیا، تفسیر قرآن و… را از طریقِ آن ارائه میفرمایند. شیوخِ مکتب—بهعنوان واسطههای نخست—رسميتِ آن را شهادت دادهاند.
صفحۀ فیسبوک و حسابِ توییترِ رسمی: به شهادتِ شیوخ و نزدیکانِ سید(ع)، رسمی است و گاه نگاشتهها به قلمِ خودِ ایشان است.
مصاحبهها و نشستهای پالتاک: حضورِ رسمیِ ایشان(ع) در این پیامرسان نیز ثبت و نقل شده است.
نکته: حجّیتِ این واسطههای مجازی، بهواسطۀ نصّ منقول از شیوخِ ثقه ثابت میشود. افزون بر آن، محتوای علمیِ منتشرشده در این بسترها دلیلِ مؤیِّد (نه مستقل) است؛ صوت نیز مؤیِّد است؛ و رؤیاها، استخارهها و کرامات، در حدّ تأیید و تطمین، پشتوانههای دیگر به شمار میآیند.
چگونه از وثاقتِ یک واسطۀ مجازی مطمئن شویم؟
برای مثال، اگر صفحهای در فیسبوک به نامِ شخصی ایجاد شود، برای حصولِ علم و یقین به اینکه آن صفحه واسطۀ ارتباطِ واقعی با همان شخص است یا نه، راههای زیر در دست است:
استعلامِ مستقیم:
در صورتِ امکان، از خودِ شخص بهصورت حضوری/مستقیم سؤال شود.
اگر ممکن نبود، از واسطههای مورد اعتماد (شیوخ و نزدیکانِ ثقه) استعلام صورت گیرد.
قرائنِ اثباتیِ فنی/شخصی:
درخواستِ صوت (و در صورت اقتضا تصویر) برای تأیید انتساب.
سنجشِ سبک، دقّت و احاطۀ علمی در نوشتهها و پاسخها که به صاحبصفحه دلالت میکند.
جمعِ قرائن:
تصدیقِ شیوخِ مکتب و نزدیکانِ ثقه +
سازگاریِ مستمرّ محتوا با خطّ و اسلوبِ شناختهشده +
صوتِ منتسب به ایشان؛
این مجموعه، حجّتِ عقلایی را تام میسازد. با اینحال، راهِ اصلی همان نصّ شیوخِ ثقه است.
بنابراین، هیچ صفحه یا آیدی در هیچ بستری—از سایت گرفته تا پالتاک، فیسبوک، توییتر، اینستاگرام، تلگرام و…—که مدّعیِ انتساب به سید احمدالحسن(ع) باشد، صادق و معتبر شمرده نمیشود مگر آنکه نزدیکانِ سید(ع) و شیوخِ ثقهٔ مکتب صحّتِ آن را اعلام کنند.
تنها سایتِ رسمی سید احمدالحسن(ع) برای طرح پرسشها (از بخش «ارسال سؤالات») و نیز صفحاتِ رسمیِ فیسبوک و توییتر ایشان، به این نحو محرَز است.
طرحِ سؤالِ سوم (مقدمهٔ پاسخ)
اکنون به سؤالِ سوم میرسیم:
بر فرضِ گمراهی یا خیانتِ واسطهها، یا از دسترس خارجشدنِ واسطههای مجازی، راهِ اطلاع از آن چیست؟ و اگر در همان زمان، معصوم ظهور کند، راهِ شناختِ او کدام است؟
این پرسش—و مشابهِ آن—از اساسیترین شبهاتی است که منافقانِ دعوتِ یمانی و منکرانِ مکتبِ مبارکِ امام(ع) طرح کردهاند؛ و البته ممکن است دغدغهٔ برخی دیگر نیز باشد. انشاءالله در قسمتِ بعد بهتفصیل بدان خواهیم پرداخت.
