روشنگری یا تردستی؟
بررسی ادعای ناصر مکارم شیرازی دربارﮤ مئود مئود در پیدایش 20:17
چکیده
ناصر مکارم شیرازی حتی نمیداند عبارت مئود در عبری به چه معناست!
پیشتر نقدی بر تفسیر هادی صالحی دربارﮤ پیدایش ۲۰:۱۷ ارائه کردیم. عجیب آن است که ناصر مکارم شیرازی نیز ادعای هادی صالحی را تکرار میکند و بر آن میافزاید که در این متن، نام پیامبر خدا - حضرت محمد (ص) - آمده است!
ناصر مکارم شیرازی میگوید:
«بشارت ديگرى در سفر تكوين و پيدايش تورات، در فصل هفتم، به چشم مىخورد كه نشانههاى آن جز بر پيامبر اسلام (ص) تطبيق نمىكند. در جملههاى 17 تا 20 چنين مىخوانيم: «و ابراهيم به خدا گفت:"اى كاش، اسماعيل در حضور تو زندگى نمايد ..." و در حق اسماعيل (دعاى) تو را شنيدم، اينك او را بركت دادم و او را بارور گردانيده به غايت زياد خواهم نمود، و دوازده سرور توليد خواهد نمود، و او را امت عظيمى خواهم نمود.»
در كتاب انيسالأعلام، متن اين جملههاى تورات را كه با زبان عبرى در اختيار داشته است نقل كرده و در ترجمۀ آن چنين مىنويسد:
«... و او را بارور و بزرگ گردانيد به ماد ماد و دوازدهامام كه از نسل او خواهد بود و او را امت عظيمى خواهم نمود.»
سپس مىافزايد: «ماد ماد همان عبرانى محمد (ص) است».
با توجه به اينكه پيامبر اسلام (ص)، مسلماً از دودمان اسماعيل است و در بشارت فوق آمده كه او را امت عظيمى خواهد بود، و دوازده سرور و امام به وجود خواهد آورد، روشن مىشود كه مصداقى جز شخص پيامبر اسلام (ص) ندارد و اگر واژﮤ ماد ماد نيز به آن ضميمه شود كه در متن عبرى آمده، هرچند در ترجمۀ عربى به فارسى، آن را نياوردهاند، مسئله بسيار روشنتر خواهد بود.» [1]
چنانچه از متن پیداست، ناصر مکارم شیرازی باور دارد که عبارت «ماد ماد» همان عبارت محمد است!
در پاسخ به او -که حتی نام فصل را اشتباه آورده است- میگوییم:
اول. وی تلفظ صحیح عبارت "מאד מאד" در پیدایش ۲۰:۱۷ را که "مئود مئود" است، "ماد ماد" بیان میکند. [2]
دوم. ناصر مکارم شیرازی حتی نمیداند عبارت مئود در عبری به چه معناست! این واژه در زبان عبری، معانی متنوعی دارد که ازجملۀ آنها میتوان به: ۱. توانایی، نیرو و قدرت؛ ۲. خیلی، زیاد، بهحد زیاد اشاره کرد. [3]
سوم. به متن عبری پیدایش 20:17 -که در آن عبارت «مئود مئود» آمده است- بنگریم:
«ולישמעאל שמעתיך הנה ברכתי אתו והפריתי אתו והרביתי אתו במאד מאד שנים עשר נשיאם יוליד ונתתיו לגוי גדול׃»
اکنون برای نشان دادن تردستی ناصر مکارم شیرازی و همانندهای او بهجای «مئود مئود»، عبارت «محمد» را در ترجمۀ قدیم مسیحی قرار میدهیم:
«و اما در خصوص اسماعیل، تو را اجابت فرمودم. اینک او را برکت داده، بارور گردانم، و او را - محمد - گردانم. دوازده رئیس از وی پدید آیند، و امتی عظیم از وی به وجود آورم.»
اکنون آیا فرد عاقلی وجود دارد که با چنین روش تحریفگونۀ ناشایستی بخواهد با مسیحیان و یهودیان بحث کند و آبروی دین خدا را ببرد؟!
در پیدایش 2:17 میخوانیم:
«ואתנה בריתי ביני ובינך וארבה אותך במאד מאד׃»
«و عهد خویش را در میان خود و تو خواهم بست، و تو را بسیاربسیار کثیر خواهم گردانید.»
آیا ناصر مکارم شیرازی قادر خواهد بود به این پرسش پاسخ دهد که معنای متن مذکور در صورت جایگزینی نام محمد چیست؟!
«... تو را محمد کثیر خواهم گردانید.»
در پیدایش ۶:۱۷ میخوانیم:
«והפרתי אתך במאד מאד ונתתיך לגוים ומלכים ממך יצאו׃»
«تو را بسیاربسیار بارور خواهم ساخت؛ از تو قومها پدید خواهم آورد، و پادشاهان از تو به وجود خواهند آمد.»
شبیه پرسش بالا را دربارﮤ این متن از ناصر مکارم شیرازی مطرح میکنیم!
در پیدایش ۴۳:۳۰ میخوانیم:
«ויפרץ האיש מאד מאד ויהי לו צאן רבות ושפחות ועבדים וגמלים וחמרים׃»
«و آن مرد بسیار ترقی نمود، و گلههای بسیار و کنیزان و غلامان و شتران و حماران به هم رسانید.»
در نسخۀ انگلیسی DARBY این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
(And the man increased very, very much, and had much cattle, and bondwomen, and bondmen, and camels, and asses).
همچنین در اینجا نیز ناصر مکارم شیرازی چگونه میتواند مئود مئود را معادل نام محمد قرار دهد؟!
«و آن مرد [یعقوب] محمد ترقی نمود، ...»
بهطور مشخص، تمامی این متون با قرار دادن نام محمد، بدون معنا خواهند شد. همچنین نمونههای بسیار دیگری در کتاب مقدس وجود دارد که باور ناصر مکارم شیرازی را منهدم میکند:
در خروج ۷:۱ میخوانیم:
«ובני ישראל פרו וישרצו וירבו ויעצמו במאד מאד ותמלא הארץ אתם׃»
«اما بنیاسرائیل بارور و کثیر گشته، به شماره بسیار زیاد شدند، چندانکه آن سرزمین از آنان پر شد.»
در نسخۀ عربی Smith & Van Dyke این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
«و اما بنو اسرائيل فاثمروا وتوالدوا ونموا وكثروا كثيرا جدا وامتلأت الارض منهم.»
در اعداد ۷:۱۴ میخوانیم:
«ויאמרו אל כל עדת בני ישראל לאמר הארץ אשר עברנו בה לתור אתה טובה הארץ מאד מאד׃»
«و تمامی جماعت بنیاسرائیل را خطاب کرده، گفتند: "زمینی که برای جاسوسی آن از آن عبور نمودیم زمین بسیاربسیار خوبیست."»
در ۱ پادشاهان ۴۷:۷ میخوانیم:
«וינח שלמה את כל הכלים מרב מאד מאד לא נחקר משקל הנחשת׃»
«و سلیمان تمامی این ظروف را بیوزن واگذاشت، زیرا چونکه از حد زیاده بود، وزن برنج دریافت نشد.»
در ۲ پادشاهان ۴:۱۰ میخوانیم:
«ויראו מאד מאד ויאמרו הנה שני המלכים לא עמדו לפניו ואיך נעמד אנחנו׃»
«اما ایشان بهشدت ترسان شدند و گفتند: «اینک دو پادشاه نتوانستند با او مقاومت نمایند، پس ما چگونه مقاومت خواهیم کرد؟"»
در نسخۀ عربی Smith & Van Dyke این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
«فخافوا جدا جدا وقالوا هوذا ملكان لم يقفا امامه فكيف نقف نحن.»
در حزقیال ۹:۹ میخوانیم:
«ויאמר אלי עון בית ישראל ויהודה גדול במאד מאד ותמלא הארץ דמים והעיר מלאה מטה כי אמרו עזב יהוה את הארץ ואין יהוה ראה׃»
«مرا گفت: "گناه خاندان اسرائیل و یهودا بینهایت عظیم است. این سرزمین، آکنده از خون است و این شهر پر از بیعدالتی است. زیرا میگویند، "خداوند این سرزمین را ترک گفته است؛ خداوند نمیبیند."»
در نسخۀ عربی Smith & Van Dyke این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
«فقال لي ان اثم بيت اسرائيل ويهوذا عظيم جدا جدا وقد امتلأت الارض دماء وامتلأت المدينة جنفا. لانهم يقولون الرب قد ترك الارض والرب لا يرى.»
در حزقیال ۱۳:۱۶ میخوانیم:
«ותעדי זהב וכסף ומלבושך ששי ומשי ורקמה סלת ודבש ושמן אכלתי ותיפי במאד מאד ותצלחי למלוכה׃»
«پس با طلا و نقره، آرایش یافتی و لباست از کتان نازک و ابریشم قلابدوزی بود و آرد میده و عسل و روغن خوردی و بینهایت جمیل شده، به درجۀ ملوکانه ممتاز گشتی.»
در نسخۀ عربی Smith & Van Dyke این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
«فتحليت بالذهب والفضة ولباسك الكتان والبز والمطرز. وأكلت السميذ والعسل والزيت وجملت جدا جدا فصلحت لمملكة.»
در حزقیال ۱۰:۳۷ میخوانیم:
«והנבאתי כאשר צוני ותבוא בהם הרוח ויחיו ויעמדו על רגליהם חיל גדול מאד מאד׃»
«پس چنانکه مرا امر فرمود، نبوت نمودم. و روح به آنها داخل شد و آنها زنده گشته، بر پایهای خود لشکر بینهایت عظیمی ایستادند.»
در نسخۀ عربی Smith & Van Dyke این عبارت با دقت بیشتری آمده است که در آن میخوانیم:
«فتنبأت كما امرني فدخل فيهم الروح فحيوا وقاموا على اقدامهم جيش عظيم جدا جدا.»
در پایان، این افراد چیزی از اسلام را باقی نگذاشتهاند و از هر سو، دین خدا را مضحکۀ خود ساختهاند و به نام اسلام آبروی دین را بردهاند. [4]
پانویسها:
-
[1]
ناصر مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج ۸، ص ۴۳۰.
-
[2]
https://mechon-mamre.org/mp3/t0117.mp3
-
[3]
https://B2n.ir/d15585
- [4] سید احمد الحسن در کتاب سیزدهمین حواری، وصیتهای انبیای پیشین را در اثبات حقانیت پیامبر اسلام و جانشینان ایشان ارائه کرده است و همچنین تطبیق قانون ثابت شناخت فرستادگان بر ایشان را نشان داده است. (ر.ک: سید احمد الحسن، سیزدهمین حواری، پینوشت دکتر توفیق مغربی، نسخۀ عربی، ص63-69).
